W kawiarni

Przyjemny i kojący jest kawiarniany gwar,
Przyglądać się rodakom pozwala z błogą miną.
Po prawdzie jeszcze ranek, więc nie ma wielu par,
Szarlotkę z gałką lodów popijam cappuccino.

Wyciągam książkę, ale coś ona mi nie w smak,
Tak bywa, gdy się biorę za powieść, którą chwalą.
To może „Polityka”? Lecz „Polityki” brak.
Internet? Tak śpi płetwal błękitny. Nie, kaszalot!

Tą dekadencką pozą przywołać chciałbym spleen,
Gdzieś życie mi uciekło, więc myślę, że tak trzeba,
Z głośnika w rogu sali sączy się evergreen,
Nie będę się wysilał na lepszy rym, niż „— nieba”.

Przechodnie na ulicy do swoich biegną spraw,
Lecz żebym i ja pobiegł, już takie proste nie jest.
„Niczego nie żałuję” — śpiewała Édith Piaf.
Cóż, ja się z nią nie zgadzam. Żałuję, że łysieję.

Bielsko-Biała, 15 września 2021 roku

Marzy mi się wiersz taki, który nie ma treści…

Marzy mi się wiersz taki, który nie ma treści,
Nic w nim nie ma, więc wiele jeszcze się w nim zmieści,
A pojedyncze wersy niby morskie fale
O brzeg biją, lecz brzegu tego nie ma wcale,
I kiedy wiersz ten piszę, fotel mnie kołysze,
Pióro skrzypi, ja jednak słyszę tylko ciszę.
Skoro nic nic nie znaczy, na wszystko mam oko,
Przez most tęczowy wraca biały królik Kokos.

Mikołów, 1 września 2022 roku

Canale Grande

Agnieszce Pudlis

W czeluściach nocy toń Canale Grande
Nabiera barwy rozświetlonej czerni,
Na balkon wtedy wychodzę na handel,
A razem ze mną Tomasze niewierni.

Dam skrzypce temu, kto zachowa ciszę,
Gdy i powagę, to dołożę maskę…
Kręcą głowami moi towarzysze,
Jeden się tylko wyrywa z oklaskiem.

5 stycznia 2023 roku