a ty śpij

póki co, słodkie cytryny. jeszcze
nic cię nie parzy, jeszcze masz okna
na trzy strony i możesz przeciągać

ile wlezie. może się nie chcieć,
możesz mieć za mało czasu albo katar.
jeszcze galerie, ubery, półkrwiste steki,

płomień na razie jeszcze nie dosięgnął
twojego drzewa.

łańcuchy

jeszcze tylko nazwisko
uwiera. w tych werdyktach.
przypomina was i to,
jak trudno się zerwać.
jak ciągle pogoń, wikłanie,
śmierć. jak bardzo boli.
jak trzeba zamknąć drzwi
i okna, jak pokój zostaje pusty,
kiedy wszędzie gwiazdka.

jak wiele trzeba,
żeby już nigdy nie być
złodziejskim pomiotem.

Byle nie do wiosny

Strach się zakochać, teraz nawet miłość
jest polityczna.

Dawniej bałam się HIV, rzeżączki
i niewiernego. Dziś, że wypuści z siebie
prostaka, rasistę, a ja akurat będę miała
żydowskie korzenie.