Na gołe klatki schodowe

poturlajmy się
potarmośmy

niech patrzą
jedzą żują piją mlaszczą
niech klaszczą

clap clap
clap your hands

chodźmy
w podartych rajstopach lub bez
osmolone okulary
za rogiem wymienimy na różowe

próżniak próżno szuka sensu w próżni
ciśnienie niemierzalne próżnomierzem

dziwi się dziwidło olbrzymie
otwiera kwiatostan
woń drażni nozdrza
wypełnia płuca

pędrak wesoło pełza
płoszy pędźgę

butelka toczy się toczy
wpada do wody
drażni parzydełka

Bugenwilla

aksamitne płatki
rozpuszczone w powietrzu
tworzą fuksjową mgłę

można się zgubić w ich zapachu
i odnaleźć na nowo
jako ktoś inny

różowieję
połyskując świtu lśnieniem
gdy nadchodzi zmierzch
zasypiam wpleciona w ciebie

ćmy spijając nektar
jedwabnymi skrzydłami
wabią świetliki

Momenty krytyczne

niekiedy odrywanie plastra
boli bardziej niż szycie
powiesz chrzanienie
mentalna wyliczanka

to nie może skończyć się dobrze
trzeba mieć mięśnie jak Banot
żeby wejść na Globant Tower bez zabezpieczeń
utrzymać cały ciężar w palcach jednej dłoni

czasami warto się puścić
prosto w amazońską dżunglę
pozwolić ukąsić żararace

wtedy ktoś przyłoży kojące usta
wyssie jad
pogłaszcze policzek
zapewni

trwam

Likier

wciskałam ci gwiazdy w ręce
dwie półkule miękkich planet
chciały być ssane
ale przez mrok oślepłeś
i nie widziałeś

w miękkości
lekkości
w czułości
wgryziona w słońce
stoję boso w pomarańczowej kałuży

uciekam przed chandrą
za włosy targam wiatr
całuje mnie mocno
i niesie przez błękitne fale
poddaję się

gdy odzyskujesz wzrok
jestem pokryta kumkwatowym likierem
bierzesz kieliszek
wypada z rąk