i

i wtedy sztuczna inteligencja
sprzymierzy się ze świrami

dopuszczą szczury do głosu
wyrżną to ludzkie
co stanie na przeszkodzie

uratują planetę

nie z leśmiana

bo na wiosnę wraca sens
wstają wyrżnięci w pień
zbierają się z pól i lasów
wyglądają jak nowi
poskładani z ochłapów

mruczą bełkoczą sapią
ale na wiosnę wraca sens
już domyślamy się ich mowy

i tak do jesieni staną się równi
wspinając się po gałęziach
będą przemawiać w naszym imieniu

wrócili z głębokiego snu
są godni największej czci
wiosna odnawia stare prochy
i

czegóż oczekujemy od tego
obrazka?

nieznane zagrożenie przeżegnałem krzyżem

to poza
przymrozkiem jest jakieś życie?

dlaczego nigdy łzy nie mogły płynąć
bez wytłumaczenia
na wszystko musiała być odpowiedź

jakby od niechcenia rzucone pod koła
tegoroczne stokrotki
czerwone światło bije po oczach

stoimy przed przejazdem

primavera

w maju eliot będzie lepiej
z tobą czy bez ciebie
bez autoryzacji z wyższej półki

forma będzie rozstrzyga wszystko
wcale nie patrząc z góry
na formę było

obie pozostają na tym
samym poziomie na równi
pochyłej

a co do pochyłu
miałeś rację eliot
najlepszy jest kwiecień.

wyjście

wstałem jakby
to było na koniec
albo już po
końcu

i nic
jestem trochę bledszy
przez skórę widać
wielkie krążenie

wzruszyłem się tym
niepotrzebnym ruchem
po końcu
widocznie można żyć
bez

ktoś zostawił drabinę
prosto w jabłoń
przyklejona do zbocza
wskazywała północ

i to było jakieś wyjście
z metafory