Pięknym za nadobne

czas uwielbia bawić się ze mną w chowanego
wołam szukam
a potem go nie znajduję
słyszę tylko jego chichot
gdy zaklepuje się za moimi plecami

jak ja nie nienawidzę tej zabawy

obiecał mi jednak że kiedyś się zamienimy
a słowny jest jak śmierć
więc któregoś jutra zdarzy się ostatnie wczoraj
i wtedy schowam mu się tak
że mnie nigdy nie znajdzie

Nostalgia

pamięć jak pająk
tka iluzje swoje
a ty przyklejasz się do wspomnień
i wierzysz krzyżakowi
bo rosa błyszczy aż zapiera dech

gdy nić zaciska się na szyi
miło wierzyć
że była diamentowa

Bajka

wyjmijcie okruchy luster
z oczu waszych synów
bo naszym córkom 
nie starczy łez 
by im je wypłukać

Wieniec żalu

wyliczamy nasze krzywdy
jak koraliki różańca

rzucamy zdrowaśkami
do taktu do taktu

rytm daje chwilowe ukojenie
rany się zasłuchują
rozdziawiając
ze zdumienia

tajemnice przecież
zawsze broczą krwią

odnowa? od nowa
modlitwa
po kole po kole

sznur

Jezus nie może uwierzyć
że trzymając się kurczowo
drewnianych paciorków
nie umiemy

wybaczyć

Na dwoje babka wróżyła

kobieta rodzi w schronie
nikt nie pyta
chłopiec czy dziewczynka
przyglądają się dziecku
ze smutkiem i strachem
a baby czytają z łożyska
zapisany w nim los

morderca albo ofiara