* * *

Każdego ranka, gdy idę do pracy,
mijam pijaczka. To starszy mężczyzna,
szpakowaty, nędznie ubrany. Siedzi
przed klatką brudnej, kolorowej
kamienicy gnieżdżącej się przed
nowszym budownictwem i karmi
ruchliwe stadko gołębi. Zawsze próbuję
je wyminąć, lecz one się płoszą.

Odlatują, niosąc światu
słowo, którego między nami
nie będzie.

* * *

Wieczór dojrzewa jak piękna
i chłodna kobieta. Wychyla się
z balkonu, pali papierosa. Znużonym
spojrzeniem omiata pobliski park –
miejsce zagłady resztek słońca.

Ars Poetica

Dwóch zatopionych w ciszy samurajów.
Ośnieżona polana. Jedno precyzyjne,
brutalne cięcie.

Struga czerwieni na lodowato zimnym
puchu.

Piękno wygląda jak

wygaszone telewizory
w starych, cichych kamienicach
opromienione fioletową poświatą
zachodzącego słońca.

Fatum

Na drodze
w ciszy poranka
przeciął mi drogę
czarny motyl.

Chrzest

Byłem ośmiolatkiem, kiedy
rodzice wyszli z domu
w ramach szkolnej akcji
malowania klas. Odmierzyli
nieobecność na dwie godziny,
wpisując interwał w idealnie
okrągłą tarczę ściennego

zegara. Zeszły im trzy.
Te dwie jakoś wytrzymałem,
ale później dotknąłem wieczności.