TAMARA HEBES

Zrównanie

Między zaufaniem a naiwnością
znak równości jak egzotyczny kwiat.

Zapach łzy wyciska
z niedowierzania.

Ja według Kafki

Jest takie miejsce,
w którym pies
wydaje mi polecenia.

Środek nocy w środku tygodnia

Wiersz z zamkniętymi oczami
napisać. A potem obudzić się.
Zobaczyć. Zrozumieć. Zadziwić
ciemność jasnością widzenia.

I znowu powieki zewrzeć.
Wrócić i zapytać o godzinę,
która błądzi po cyferblacie.
Sen oswoić zaklęciem niemym.

Tamara Hebes (ur. w 1967 r.) — poeta, recenzent. Absolwent Wydziału Filozofii Uniwersytetu Wrocławskiego. Publikował m.in. w: „Frazie”, „Odrze”, „Pograniczach”, „Tyglu Kultury”. Wydał tomy poetyckie: ekstra nocne (1998), Ja oniryczne (2005), Muchoraj (2007), Błąd paralaksy (2015), Tak myśli-cielsko (2017), Lunarnik (2022).

Paulina Sacharczuk: marsz słoni, delhi belly, obiad, zmysłowe siniaki, mam cztery gekony

Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki: Większe i mniejsze żywoty polskie. 7 [Chrościechowski Przemysław Kazimierz, Cukierman Cypa, Derwojed Janusz, Dębińscy, Domaradzki Zygmunt]

aktualności o e-eleWatorze aktualny numer archiwum spotkania media autorzy e-eleWatora bibliografia