Na oczach świata

Mamee, Mamee
powtarzał tracąc oddech
Tyre Nichols
kopany służbowymi butami
przez pięciu policjantów
pod oknami swojej matki w Memphis

„proszę mnie puścić
moja mama nie wie, gdzie jestem”
błagał złapany we Lwowie w sierpniu 42 roku
mój siedmioletni kuzyn Benio
jeszcze w tym samym czasie
kiedy Benia spod domu zabrano
kilkadziesiąt tysięcy Żydów
we Lwowie wymordowano

„Mamo, mamo”
wołają wijąc się pod bombami
dzieci Mariupola
w gruzach swych domów grzebane
na oczach matek i świata

za cicho krzyczał kopany
bezsilnie błagał złapany
milkły zbombardowane

A mama?
w bólu rodziła
z nadzieją dzieci karmiła
ratować ich nie zdążyła…

27 lutego 2023

Uciec ze Lwowa

Od czasu śmierci rodziców
nie słyszałam tyle razy
nazwy Lwowa
miasta
z którego niezmiennie
trzeba było w pośpiechu uciekać

w 1914 roku mój trzyletni ojciec
z rodzicami
przed pogromem uciekał do Pragi
gdzie trzy lata na cesarskich
kuponach żyli
zanim do Lwowa wrócili

druga wojna i ojca Rosjanie
na Ural do obozu pognali
matka moja w ciąży
biegła pieszo
zanim pociąg do Kirgizji
znalazła

a ci którzy we Lwowie zostali
śmierć na każdym rogu spotykali

teraz widzę na monitorze
matki z dziećmi biegnące na dworzec
każda dziecko przed kamerą chowa
żeby znowu uciec ze Lwowa.

5 marca 2022

Pomarańcze tam nie rosły

i tak mija dzień
za dniem
dziś niedziela
kiedyś to był
niezwykły dzień
nie szło się do szkoły
koleżanki szły
do kościoła
kilka razy nawet
poszłam z nimi
ale zwykle
z rodzicami na działkę
tam mnóstwo zajęć
trzeba było siać
pielić chwasty
zrywać czereśnie na marmoladę
albo porzeczki na wino
to nie był żaden raj
pomarańcze tam nie rosły

ale myśmy rosły
moja siostra i ja.

20 maja 2023

Powiew

Kto by pomyślał
że po upalnym bezdusznym dniu
dotrze do mnie
tu na jedenaste piętro
czysty i bezinteresowny
powiew
z podwórza tych budynków
utkanych każdy z innej cegły
z innego kryzysu
doleci do mojego okna
i każe mi zapomnieć
o tłumach które biegną
przez skażone miasta
do odlatujących samolotów
w pośpiechu podając przez mur
swe dzieci obcym ludziom
nie wiedząc co kogo czeka
kto by pomyślał
że to właśnie dziś wieczór
dotrze do mnie
leżącej bez maski
ten powiew
uratowany przed burzą.

19 sierpnia 2021

Z marginesu pandemii

Słoneczny grudniowy poranek
stary rok od brzegów odpływa
świat się wali
a na Osiemdziesiątej Drugiej Ulicy
budują dom

świeże deski przywiezione z tartaku
okalają szkielet nowych pięter
promień słońca się od drewna odbija

ile ludzi zmarło tutaj wczoraj?
ile ludzi na całym świecie?

a tam stoją wokół betoniarki
sześć stóp jeden od drugiego
świat się wali a oni budują

nowy dom.

31 grudnia 2020

wiersze pochodzą z wydanego przez Fundację Literatury imienia Henryka Berezy tomu poetyckiego Anny Frajlich Odrastamy od drzewa (2024)