OLGA LALIĆ-KROWICKA

Ciepły wiersz

On puka do Niej
Noc zgina skrzydła
Idę spać — twierdzi Noc
Obok kogo — pyta się On
Obok Dnia bo właśnie chce we mnie usnąć
Przytulę go tak jak kwiat motyla
Uśmiecha się Żona do Męża

Faceci nie umieją pukać

a kiedy pukasz to pukaj jak facet
nie wchodź jak myszoskoczek
muszę mieć czas żeby się nastawić
na łykanie cierpienia zamiast mleka
na zjedzenie samej siebie
zamiast pełnego śniadania

Świeżo upieczona jak sernik mojego męża

czytałam i widziałam
widziałam i doświadczyłam
doświadczyłam i znów umarłam
znów umarłam i znów zmartwychwstałam

*******

piszę i otwieram
stronę
duszy

*******

nie burz się łzo
przecież nie pada deszcz
padają kamienie
ty je obmyjesz
ostatnim natchnieniem

Olga Lalić-Krowicka (ur. w 1980 r. w Šibeniku w Chorwacji) — poetka, tłumaczka. Ukończyła serbistykę w Instytucie Filologii Słowiańskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Mieszka w Dukli na Podkarpaciu. Stypendystka MKiDN (2007, 2011). Honorowa obywatelka cesarskiego miasta Sirmium. Tłumaczy z języka macedońskiego i słoweńskiego na polski, chorwacki i serbski, oraz z polskiego na serbski i chorwacki. Przekłada poezję, prozę, dramaty, bajki, aforyzmy, eseje autorów z Anglii, Bałkanów, Gwatemali, Litwy, Niemiec, Polski, Rosji, Ukrainy i USA. Publikowała w wielu pismach w Chorwacji, Polsce, Serbii i Macedonii. Wydała tomy poezji, bajek i dramatów, m.in.: Niepokoje niepokoju (2009), Iskra i faza (2018, książka dwujęzyczna), Sznycel i filozofia róży (2023).

Krzysztof Maciejewski: Fido

Tomasz Dalasiński: Śmierć Muchy

aktualności o e-eleWatorze aktualny numer archiwum spotkania media autorzy e-eleWatora bibliografia