Gdy akapity, szpalty, strony

Gdy akapity, szpalty, strony
na dole domu wyjmowałem z ciemni uwięzionej w blasze
i wiozłem windą na piętro sikorek i srok

lub rozmigotane na komputerowych mgłach
wyławiałem znak Bogu
znak sława

— O tobie! piszą! piszą! o tobie! wołałem

Dziś na puste piętro wiozę czarny druk
I razem ze mną moja myśl za szybka:
śmigająca żyłka wędki:

— Napisali! poczytam ci!

A ty, gdy ciebie nie ma,
w betonowym nigdzie
usłyszysz i uradowanych nie ukryjesz
ust

2022-2024

Już się nie boisz

Wymaluj, wypisz, wykrzycz dym z ogniska,
ty nachylona nad notesem na kolanach,
litery na literach, ulotne i plenne

Był i pozostał ze mną owiewany
pszczelim nawoływaniem
zimozielony co świt
rysowany kruchą igłą,
twój modrzew
z twojego wiersza
o mnie

Teraz i dym, i gałęzie iglaste
zsychają się ze sobą hałaśliwie

Skończyły się lęki i gniewy,
zamilkły śmiertelne widzenia,
a ja bezrozumnie po ciemku
północnym półsennym półgłosem
pytam ciebie
— dlaczego mnie budzisz?

Zamilkły leśne ścieżki ucieczek,
w wierszowe lasy odleciały szpaki i szaliki,
a jednak w bluszczu wciąż pod ogniem modrzewiowym
kołysze się między bryzgami os, między
ostrzegawczym kluczeniem szerszeni —
to dawne twoje motylowe
spoglądanie

2022-2024

Forma życia

Forma życia ostrożnie okrąża
porcelanowe płaskowyże
korzennych zapachów

W oknie dotyka mojego oka,
które szaro
odbija się w szumiącej zaokiennej pajęczynie

Czekam, aż oplecie abażur
ósemkami nieskończoności

Ale ona zatrudniona
w nieczynnej patelni
pracuje na czarno

Październikowa mucha 
w moim wiejskim domu

Nie zabijam, bo
razem raźniej
(tak wynika mi
z paronomazji)

Niech wreszcie to zwęglone głodne ziarno
obleci ścienny fin de siècle
Alfonsa Muchy
obramowanego

i niech odbędzie się na przelot domu
wesoły zlot
okoliczności

2022-2024

prezentowane wiersze pochodzą z tomu Domysły, który ukaże się w tym roku nakładem Fundacji Literatury imienia Henryka Berezy