Dwie głowy

podpisujemy się tak samo
lecz mamy inny charakter
pisma
głowy leżą obok siebie
i choć nawet śpiące
nie są podobne
wymieniamy się jednakowymi
szklankami
mimo różnie potłuczonych serc

Jest tutaj

wszystko zostawił jakby
na chwilę wyszedł
dym spalonych swetrów
układanych w kominku
czuć do dzisiaj
notatniki z adresami
i telefonami do osób
które też noszą
jego ciepło
echa wołań
strzępy kadrów
podpisy tworzył szybkim ruchem ręki
tak powoli na nie patrzę
na wiązce nadziei
powoli

Szkicowniki z domu

z każdej ściany zwisają obrazy
na haku tworząc kontury historii
i brudu
tamten marynarz ściskając mocno ster
w mglistych oparach sztormu i napięć lin
w przydrożnych korytarzach
nie zauważył nic
ojciec przechadzał się szybko
a potem wolno
zagospodarował miejsce by patrzeć
na ster
dyskretnie oddychając spoglądał na leki
dziesiątki pozornych złudzeń przydatności
nie wiedział już nic