CHARLES SIMIC
Mistrz kamuflażu [Master of Disguise]
Z pewnością chodzi wśród nas nierozpoznany:
Jakiś fryzjer, sprzedawca, dostawca,
Farmaceuta, fryzjer, kulturysta,
Egzotyczny tancerz, szlifierz diamentów, wyprowadzacz psów,
Ślepy żebrak śpiewający: Panie, pamiętaj o mnie,
Jakiś dekorator wystaw sklepowych, fałszywy rozpalacz ognia
W fałszywym kominku, gdy matka i ojciec obserwują go
Z kanapy z zamarzniętymi uśmiechami,
Gdy ulica pustoszeje i nadchodzi czas
Dla przedsiębiorcy pogrzebowego, a ostatni kelner wraca do domu.
O, bezdomny staruszku, stojący w drzwiach
Z twarzą do połowy ukrytą,
Nawet nie wykluczam czarnego kota przechodzącego przez ulicę,
Naga żarówka kołysze się na drucie
W tunelu metra, gdy pociąg hamuje.
„The New Yorker”, published in the print edition of the November 24, 2008
Listopad [November]
Krzyże niesione przez wszystkich ludzi
Które muszą nieść przez całe swoje życie
Teraz są bardziej widoczne
W tę ciemną i deszczową noc.
„The New Yorker”, published in the print edition of the November 30, 2020
Mama miała nadzieję [My Mother Hoped]
Zabrać swoją maszynę do szycia
do grobu,
wierzę, że to zrobiła,
bo od czasu do czasu
nie pozwala mi zasnąć.
Do wynajęcia [For Rent]
Duży czysty pokój
bardzo słoneczny
z jednym karaluchem
chcącym pogadać o twoich kłopotach.
Nowy Jork [New York]
Nikt mnie nie widzi na twoich ulicach
Chociaż nadal tam jestem
Błąkam się i zatrzymuję
Zaglądam do pustych sklepów
I rozmawiam z samotnym gołębiem.
ostatnie trzy wiersze Charlesa Simica pochodzą ze stron internetowych Poetry Foundation (www.poetryfoundation.org)
przełożył Adam Lizakowski
Charles Simic (1938-2023) – amerykański poeta serbskiego pochodzenia. Jako nastolatek wyemigrował do Stanów Zjednoczonych z Jugosławii, pisał po angielsku, czerpiąc z własnych doświadczeń jako dziecko drugiej wojny światowej, tworząc wiersze o fizycznej i duchowej biedzie współczesnego życia. Uczył języka angielskiego i kreatywnego pisania na Uniwersytecie New Hampshire. Wielokrotnie nagradzany, w tym Nagrodą Pulitzera (1990), „grantem dla geniuszy” Fundacji MacArthura, Międzynarodową Nagrodą Poetycką Griffin i Nagrodą Wallace’a Stevensa.
Adam Lizakowski (ur. w 1956 r.) – poeta, tłumacz (m.in.: Boba Dylana, Allena Ginsberga, Langstona Hughesa, Carla Sandburga, Lao Tse, Walta Whitmana oraz wiersze perskiego poety z XII w., Rumiego), fotograf. Studiował na Columbia College Chicago i Uniwersytecie Northwestern w Chicago. W latach 1981–2016 mieszkał w USA, Meksyku, Austrii. Były wydawca kwartalnika „Dwa Końce Języka” w Chicago oraz były redaktor naczelny miesięcznika „Razem” ukazującego się w San Francisco. Przez wiele lat publikował wiersze w paryskiej „Kulturze”. Ostatnio wydał tom poetycki Pieszycka księga umarłych (2022).
aktualności o e-eleWatorze aktualny numer archiwum spotkania media autorzy e-eleWatora bibliografia
wydawca kontakt polityka prywatności copyright © 2023 – 2024 e-eleWator . all rights reserved
copyright © 2023 – 2024 e-eleWator
all rights reserved